مظهری گردید ظاهر دوش بر عین الیقینم
کز تماشای جمالش رفت از کف عقل و دینم
لوحش الله ازجمال اوکه چون دیدم بیاسود
از غم و اندوه بی پایان دل اند وهگینم
کرد دیدار بهشت جا ودان طلعت وی
فارغ از یاد بهشت و از خیال حور عینم
وین عجب کان دلبریکتای بی همتاعیان شد
در جنوب و درشمال و در یسار و در یمینم
رفتم از خویش و بگفتم با زبان بی زبانی
کی حبیب دلفریبم ای نگار نازنینم
ای تو جان جان جانم ای ضیاء دیدگانم
دلبر و دلدار و دلجو د لستان و د لنشینم
ازکجائی کیستی نامت چه نسبت باکه داری
گفت من سرّ هویّت هستِ هستی آفرینم
در نهانم کنز مخفی در عیانم کل هستی
هستی آثاردوحرف است ومن اصل ان واینم
اسم اعظم گنج اسما عشق مطلق آمر کل
داور کون و مکانم وجه رب العا لمینم
من رسول الله را درخور به تمجید و ثنایم
من کتاب الله را مصداق آیات مبینم
طا وسین ومیم وکاف وها ویاوعین وصادم
طا وسین و طا و ها و حا و میم ویا و سینم
سرّالرحمن علی العرش استوی را گرندانی
آن منم کاندر سویدای دل انسان مکینم
ذاکر ومذکور وذکرم حامد ومحمود وحمدم
من صراط المستقیمم مالک اندر یوم دینم
من قیامم من قعودم من رکوعم من سجودم
خود بخود گوینده ایاک نعبد نستعینم
بزم وحدت را نوا و نغمه و نائی و نایم
باده نوش و ساقی و مینا شراب و ساتکینم
اصفیا را من انیسم ازکیا را من جلیسم
انبیا را من ظهیرم اولیا را من معینم
پادشاه لا مکانم پیشوای انس و جانم
مقتدای قدسیانم رهبر روح الامینم
نا امیدان را امیدم بی پناهان را پناهم
خضر راه رهروانم هادیم حبل المتینم
هست عالم جسم ودرآن جسم من جان عزیزم
هست امکان بحر و در آن بحر من درّ ثمینم
نوربخش مهر وماه وزهره مریخ و عطارد
زیور ارض و سما و لنگر عرش برینم
دست من برپای دارد کرسی ولوح وقلم را
من هوادار سپهرم من نگهبان زمینم
ز ابتدا تا انتها من خلق را قسّام رزقم
در حقیقت فیض بخش اولین و آخرینم
خستگان عشق را تیمار جان بی شکیبم
تشنگان وصل را سر چشمۀ ماء معینم
عشق بایستی که تاعاشق بمن نزدیک گردد
ور نه من بیرون ز استدراک عقل دور بینم
پای تاسرعشق وشوروجذبه ام همراه حسنم
زین سبب گاه ظهور خویش با احمد قرینم
درمقام حسن کل محمود عبد من عبیدم
نام نیکویم علی سر حلقۀ اهل یقینم
یا علی مدحت سرای درگه عرش آستانت
من صغیر مستمند بی نوای دل غمینم
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
