کسی که شام غریبان ما سحر می کرد
درون حجره غریبانه ناله سرمی کرد
چنان به ناله به فرق ستمگران کوبید
که ناله اش به دل سنگ هم اثرمی کرد
ز شرّ فتنه گران در امان نشد آنی
به جرم آنکه طرفداری ازبشرمی کرد
چنان به زهرستم مغزاستخوانش سوخت
که لاله درغم او ناله از جگرمی کرد
چوشخص مارگزیده به خویش می پیچید
که روزرا ز شب تیره تیره ترمی کرد
ز ظلم معتمد پست ، زادۀ زهرا
ز خا لقش طلب دیدن پسر می کرد
پسرنهاد سرش را به دامن و چون شمع
ز سوز آتش هجران ، پدر پدر می کرد
بنال همچو نی از دل که در دم آخر
به یاد مادرخود یاد میخ د رمی کرد
حدیث صورت وسیلی بزیرلب می خواند
چنانچه شاعر"ژولیده " دیده تر می کرد
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
