امشب ای شمع گرازدیده روداشک رواست
که شب ماتم جانسوز ولی نعمت ماست
امشب ای شمع چومن اشک بیفشان وبسوز
خاصه برحال غریبی که غریب الغرباست
یا رب این آه غم انگیز ز کاشانۀ کیست
یا رب این نالۀ جانسوزغریبی زکجاست ؟
شمع بر حال پریشان غریبی گرید
که گدازان جگرش ازستم زهر جفاست
ای ابا صلت در خانه به بیگانه ببند
که جواد از ره دور آید ومهمان رضاست
گو به معصومه به بالین برادر بشتاب
که رضا دستخوش محنت واندوه و بلاست
جامۀ سوگ بپوشیم که ایام غم است
اشک ماتم بفشانیم که شبهای عزاست
آه کز جور ستمکاری مأمون پلید
نالۀ غربت سلطان خراسان بر خاست
خاک بر فرق تو ای دهر که برخاک تپید
گوهری کزصدف عصمت وناموس وحیاست
چه رضایی که ستوده ست بَرِ دشمن و دوست
چه رضایی که پسندیدۀ مردان خداست
چه مقامی که بود قبلۀ اصحاب یقین
چه حریمی که زیارتگه ارباب صفاست
این رضا کیست که دلها همه خوشنود ازاوست
این رضا کیست که بردرد دل خلق دواست
بحرامواج فضائل که روان از لب اوست
نهرهایی که روانبخش تر از آب بقاست
ای ضعیفی که تو راپشت و پناهی نبود
شو پناهنده به شاهی که معین الضعفاست
ساکن کوی رضا باش که این ابر کرم
سایه رحمت او بر سر سلطان و گداست
در دبستان رضا درس فضیلت آموز
که دبستان رضا مکتب تسلیم و رضاست
دامن ضامن آهو مده از دست که او
دوست را ضامن وفریا درس روزجزاست
سخن سوختگان سوزی و حالی دارد
لیک سوزنده ترازهرسخنی شعر"رسا"ست
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
